Joop Wolff werd geboren in Velsen. Zijn moeder, Maartje Stam, werkte als verpleegster. Zijn vader overleed al voor zijn geboorte. Joop werd, samen met zijn broer Jaap, op 15-jarige leeftijd actief voor de CPN in het verzet. Zij werkten onder meer samen met Hannie Schaft. Naar eigen zeggen was hij de partij in ‘gevallen’.
Samen met Jaap schreef hij in de nacht van 4 op 5 mei 1945 het “Manifest Jongeren van Haarlem”. Het werd gedrukt bij een drukkerij aan de Zijlweg. Ook richtte zij in 1945 het ANJV-jeugdblad Eén op, dat in de jaren vijftig werd hernoemd naar Jeugd.
Joop was na de bevrijding lange tijd bestuurslid van het Algemeen Nederlands Jeugd Verbond (ANJV), de jeugdorganisatie van de CPN. Vanaf 1947 was hij ook lid van het partijbestuur van de CPN. In de periode 1956-1957 was hij correspondent voor dagblad De Waarheid in Moskou en van 1958 tot 1978 was hij hoofdredacteur.
Tweede Kamerlid
Joop zat vanaf 1967 – met een korte onderbreking in 1977 – ruim 14 jaar voor de CPN in de Tweede Kamer. Als Kamerlid had de Tweede Wereldoorlog zijn bijzondere aandacht. Zo sprak hij zich uit tegen de vrijlating van oorlogsmisdadigers, in het bijzonder van de Drie van Breda. En in 1971 tegen de sloop van hotel De Wereld in Wageningen, waar in mei 1945 de Duitse capitulatie in Nederland was getekend.
Op zijn voorstel werd 5 mei, Bevrijdingsdag, een nationale feestdag. Ook was hij in de jaren tachtig een van de oprichters van het Verzetsmuseum Amsterdam. Hij sprong meermaals in de bres voor oorlogsslachtoffers en zette zich in voor erkenning van verzetsmensen. Hij was voorzitter van het Centraal Orgaan Voormalig Verzet en Slachtoffers (C.O.V.V.S.).
“Over het vermaan, dat wij niet steeds zo ziekelijk naar het verleden moeten kijken, dat we ons oog gericht moeten houden op de toekomst, wil ik tot slot het volgende zeggen.
Een goede, gelukkige toekomst is niet mogelijk zonder dat verleden, zonder dat verleden op zijn waarde te schatten, zonder de jonge generatie dat verleden te doen kennen en zonder hoog te houden, waarvoor zovelen hun leven hebben gegeven. Verleden, heden en toekomst zijn niet met muren van elkaar te scheiden. Zij vloeien over, zij moeten overvloeien in een vastbesloten wil om de toekomst zo te doen zijn als in moeilijke ogenblikken de strijders voor vrijheid en onafhankelijkheid van ons land zich in de jaren 1940-1945 voor ogen hebben gesteld.”
Op 1 februari 1982 trad hij om gezondheidsredenen terug als Kamerlid. Bij deze gelegenheid verscheen bij uitgeverij Pegasus het boekje Een bijzonder Kamerlid.
Joop trouwde in 1956 met Catrien Bultje. Hij overleed in 2007 op 79-jarige leeftijd. Zijn vrouw was drie jaar eerder overleden. Joop was drager van het Verzetsherdenkingskruis en houder van de penning van verdienste van Haarlem.
Bronnen:
- IISG Archief Joop Wolff
- Joop Wolff, Uit het rijk der duizend eilanden, Pegasus 1954.
- Joop Wolff, West Duitsland op de keper beschouwd. Reisnotities van Joop Wolff, CPN 1964.
- Joop Wolff e.a., De uitdaging van het marxisme, Pegasus 1966.
- Marisca Milikowski (samenst.), Een bijzonder Kamerlid, Pegasus 1982, ISBN 9061431832
- Gijs Schreuders, “Joop Wolff (1927-2007)”, in: Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2007, pp. 167-170.
- Genealogie Online
Johan Frederik (Joop) Wolff
Geboren: Velsen, 14 maart 1927.
Overleden: Amsterdam, 7 januari 2007.
In 1956 getrouwd met Catrien Wolff-Bultje (1928–2003).
